Arp 273

(声をあげて抗え 定めを振り切るように (koe wo agete aragae sadame wo furikiru you ni

منی که من نیست

هرروز بیشتر از دیروز دل تنگ اون تیکه های وجودم میشم که برای ترد نشدن توسط آدما رهاشون کردم. من این مریم تیکه تیکه شده رو دوس ندارم یعنی در حقیقت حالم ازش به هم میخوره

این جوری بودن معایبی داره، یکیش اینه که هیچ وقت هیچ کس تو رو درست نمیشناسه و هرکی تو رو از رو ورژن ساده شده و متناسبت با افکار آدمای دیگه که از خودت ساختی میبینه، این جور وقتا نمیتونی یه رفیق درست و حسابی که همه چیتون برا هم رو باشه پیدا کنی.

حتی اگه بخوای خودت و به یکی بشناسونی هم نمیتونی خودت و تفسیر کنی چون برای خودت اونقدر پیچیده ای که درک میکنی ولی نمیتونی توضیح بدی یه چیزی شبیه درس دینی که همیشه بلدی ولی نمیتونی کلمات و کنار هم بچینی و برای معلم چیزی که تو ذهنته رو قابل فهم کنی.

اینجوریه که تو حسرت یه رفیق میمونی ... دوست نه ها رفیق

اینجوریه که خسته میشی گاهی از درک نشدن. کی گفته من باید اونی باشم که شما دوس دارین باشم. خستم میکنید لعنتیا

اینجوریه که دلت برای خود ترک شده تیکه تیکه شدت تنگ میشه...

اینجوریه که حالت از دنیای آدما به هم میخوره...

اینجوریه که یاد اون بخش شازده کوچولو افتادم که وقتی اومد زمین دید همه اون آدمای مضخرفی که تو سیاره های دیگه دیده بود به تعداد خیلی خیلی زیادی رو زمین هستن.

آره ما آدما مضخرف ترین موجودات زمینیم. قدرت و پول و شهرت و حتی گاهی علم ما رو از اونی که قبلا بودیم دور میکنه. اگه یه روز یه هنرمند رئیس جمهور بشه دیگه ن دیگه یه هنرمنده و ن دیگه خودش

اینجوریه که یاد مستر ربوت میفتم اونجا که میگفت

"Elliot: Oh, I don't know. Is it that we collectively thought Steve Jobs was a great man, even when we knew he made billions off the backs of children? Or maybe it's that it feels like all our heroes are counterfeit? The world itself's just one big hoax. Spamming each other with our running commentary of bullshit, masquerading as insight, our social media faking as intimacy. Or is it that we voted for this? Not with our rigged elections, but with our things, our property, our money. I'm not saying anything new. We all know why we do this, not because Hunger Games books makes us happy, but because we wanna be sedated. Because it's painful not to pretend, because we're cowards. Fuck society."

.

.

آدما باید گاهی به خودشون حق خسته شدن بدن ولی هیچ وقت حق ندارن دست از ادامه بکشن (خسته شو استراحت کن ولی ادامه بده)

خسته ام استراحت میکنم بعدا ادامه میدم ...

.

اگه آهنگ بود تا حالا شده از بابک جهان بخش

آسمونم بارونیه مث هوای امروز

۲ نظر
جایی برای بیرون کشیدن تکه نخ هایی از درون مغزمان
بلکم گره ها باز شود
بلکم خالی شویم از دغدغه های چونان موریانه زندگی که وجودمان را از درون میپوسانند
.
ترجمه توضیح زیر عنوان: صدات و برای مخالفت در برابر شکستن در مقابل سرنوشتت بالا ببر :)
"عکسم و برندارید روش آیدی هم زدم که دیگه واقعا برندارید"
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان